Good Old Gansu

landschap in oost-Gansu (foto van internet)

De afgelopen week was ik drie dagen op stap in de provincie Gansu, ruim 3 uur vliegen vanaf Shanghai, om daar de bouwplaats te bezoeken van een school die ons kantoor heeft ontworpen. Het gebouw vervangt een van de vele scholen die onbruikbaar zijn geworden na de grote Sichuan aardbeving van vorig jaar.

Een grote staalfabrikant uit Luxemburg heeft voor het project betaald - samen met de Luxemburgse overheid - en daarom maakte ik onderdeel uit van de delegatie van de Luxemburgse ambassadeur.

foto van het troosteloze landschap vanuit de auto

Gansu ziet er echt uit als een andere planeet: kurkdroog en helemaal gemaakt van beige. De meeste gebouwen zijn gemaakt van hetzelfde stof en zand als de heuvels: soms zie je pas dat ergens een stad is als je er vlak bij bent. Op dit moment is het landschap extra treurig, omdat er een langdurige droogte heerst in dit deel van China.

Het vliegveld is in de hoofdstad Lanzhou en vanaf daar is het ongeveer 5 uur rijden door de bergen naar Tianshui, de tweede stad, waar onze school staat. Gelukkig zat ik als enige passagier in de auto die voor de ambassadeur bedoeld was - vers uit de showroom in de hoofdstad - dus de rit was relatief comfortabel.

uitzicht vanuit de hotelkamer

Tianshui is een nog vrij on-ontwikkelde stad van 700,000 inwoners. Dit soort steden zien er eigenlijk allemaal 'tzelfde uit - grouw en saai en met 's nachts veel neon.

de bouwplaats

Het gebouw bleek veel minder ver af dan we dachten. Ons was verteld dat er al gevels en ramen geplaatst waren, maar in werkelijkheid stond er alleen een deel van het staalskelet. Blijkbaar was 't voor de lokale overheid vooral belangrijk dat er genoeg buitenlanders kwamen kijken.

Wel leuk van meereizen met een ambassadeur: de stad laat zich van z'n beste kant zien. Hier worden we rondgeleid in een tempelcomplex waar alle vlaggen zijn uitgehangen, wij allemaal een zijden shawl krijgen en er spontaan live muziek wordt gespeeld.

Belangrijkste uitdaging tijdens dit soort uitstapjes blijven de banquetten. Eentje 's avonds direct na aankomst met de burgermeester ter ere van ons bezoek en de volgende dag eentje tussen de vergaderingen door met de Partijsecretaris. Het eten is overvloedig en (meestal) heerlijk, maar je moet verplicht zo ontzettend veel drinken - en dan niet iets lekkers maar altijd baijiu de Chinese sterke drank (twee keer zo sterk als vodka). 't Meest ondrinkbare bocht ter wereld. Gelukkig heb je als westerling altijd een voordeel en ging 't me deze keer redelijk goed af, waardoor ik weinig werd uitgedaagd door de Chinezen. Die namen liever de ambassadeur te grazen, die een zichtbaar minder sterke maag had.

Vrijwel direct na het tweede banquet (boven) vertrokken de wagens terug naar Lanzhou. De dames in het reisgezelschap waren mij erg dankbaar, omdat ik - reiservaring - de kotszakjes uit het vliegtuig had meegenomen. Ik had gelukkig voldoende afleiding met de films op m'n nieuwe iPod.

En na een nacht in Lanzhou (hierboven) vertrok het vliegtuig weer terug naar Shanghai waar het met 24 graden ongeveer 20 graden warmer was dan in Gansu Province.
Blij dat ik in SH woon!