Human Resources

Okay. Dus 't is iemand z'n baan om de snoepjes bij de Carrefour netjes op te stapelen.

Op & neer

Iedereen zegt dat landverhuizen gepaard gaat met 'ups' en 'downs'.

Gister was down. Heel diep down. Lang verhaal.
Is heel kleins dat mis gaat is soms al genoeg om zo'n 'down' te veroorzaken.
Gisteren leek alles in tegelijk mis te gaan.
Maar vandaag gaat 't eigenlijk wel weer.
('t Is tijd voor vakantie.)

Dinsdag en donderdag komen we altijd pas laat thuis - ik wandel dan van m'n werk (hier linksboven, 20ste verdieping) in een halfuurtje door de vroegere Franse wijk (allemaal kleine drukke straatjes) naar mijn/onze Chinese les (onderste foto, 19e verdieping). Daar ontmoet ik dan Shei!a stipt om 6 uur en dan eten we snel iets en halen koffie (!!) voordat de les begint. En dan twee uur kwaken als 'n Manderijn.

Na afloop kon ik vandaag, voor 't eerst ooit, zonder handen de taxi naar huis dirigeren.
Small step for mankind - giant leap for Miestah Durruk.

Business as usual

Het begint nu toch wel erg leuk te worden hier. De weekends waren al geweldig, maar het werk is nu ook boven verwachting. Mijn eerste Chinese business trip zit erop: een presentatie van het sportcomplex dat een projectontwikkelaar (die stiekum de overheid is) gratis (yeah right) aan de stad geeft, met als aangename bijwerking dat alle grond er omheen 100x zoveel waard wordt en hij daar lekker woongebouwen voor rijke Chinezen kan bouwen. Die woongebouwen heten allemaal Richtown en Prosperity Heights enzo.

Hoe dan ook: ik heb er 3 dagen op zitten vol vliegtuigen, pakken, dassen, 5-sterrenhotels, drankspelletjes met De Klant en m'n ontwerp is volledig goedgekeurd dus ze kunnen over twee weken (!) beginnen met bouwen (!!).

(Maar niets gaat hier in 1 keer goed, dus maandag krijg ik vast weer iets anders te horen).

Verder ziet het er daar wel behoorlijk communistisch uit: ik dacht dat er bij ons in Shanghai slechte lucht was, maar in Tianjin kunnen ze er pas echt wat van: blij dat ik daar niet woon. Dit hiernaast is een foto vanuit mijn hotelkamer op de 36ste verdieping.

Niet te begrijpen hoe ze in deze kleine stad (9 miljoen mensen) er zo'n vieze soep van maken terwijl bij ons in Shanghai (wij zijn met z'n 17 miljoenen) 't nog best uit te houden is.
Meestal.

Ter vergelijk: het uitzicht vanuit mijn kantoor:

Lekkah lekkah!

It's Mr. Squid!

Crispy and Fun!

Chinese Just In Time Management

09:00 Goeiesmorges!

09:10 Oh, trouwens, de presentatie waar je al twee weken aan werkt - die gaan we niet doen.

12:30 Eh... over die presentatie die niet door gaat: kun je vanmiddag nog naar Tianjin vliegen om 'm morgen te geven? Thanks.

Even radiostilte dus (hebben ze daar al internet?), vrijdag ben ik terug.

All aboard

Gister geen tijd om te posten: we moesten na Chinese les (tot 21 uur) plotseling naar FedEx in een loods bij het vliegveld (uurtje verderop) voor een belangrijke brief. Dus dan maar vanochtend vlak voor 't werk.

Sinds eergister is het wederom warm buiten (30+) en dat betekent dat het gezellig warm is in de toch al drukke metro. Op de echt warme dagen doen ze dit:

Om de overspannen airco een handje te helpen ze klinken ze met een kettingslot vuilnisbakken met grote blokken ijs vast aan de metro-stangen. Helpt niet echt natuurlijk, maar het geeft je toch 't gevoel dat er iets gedaan wordt.

Gelukkig is er meer dan genoeg ruimte in de spits.

It's my Party and I cry if I want to

Hebbes! Een Blog.
Welkom: leuk dat je ook van De Partij bent!

Dit is mijn eerste 'entry' en ik hou 't kort - alle verhalen over de reis hiernaartoe komen later; check zo nu en dan www.dirkandsheila.com. Ik geloof vooral in plaatjes - dus die 'post' ik vooral. Bovendien is m'n Nederlands nu al zo dat ik geen twee zinnen zonder 'n Engels woord kan zeggen.

Ik begin gewoon met vandaag: dit was het eerste dat ik zag toen ik vanochtend mijn kantoor op de 20ste verdieping in stapte:


Zo doen ze dat hier op 70 meter hoogte. En deze week is de smog niet zo erg, dus waarschijnlijk hoeft 't pas over 14 dagen opnieuw.

Mijn kantoor is middenin het leukste stuk van het centrum, ongeveer een uur vanaf waar we wonen. 's Ochtends neem ik eerst een taxi naar de metro, dan stap ik van de ene metro over op de andere en ongeveer 150,000 Chinezen later zit wandel ik in de ochtendzon naar m'n kantoortoren.

En aan 't eind van de dag nog 's maar dan omgekeerd. Tien hoeratjes voor de iPod!