Eerste lesdag op Jiaotong University. Alles is in 't Chinees, uiteraard, en op maandag en vrijdag is mijn 'gesproken Chinees' klas. Mijn gesproken Chinees is relatief goed en ik zou best nog een tandje of twee hoger kunnen. Aan de andere kant: de lerares lijkt erg goed - streng en serieus op z'n Chinees, maar wel duidelijk en energiek (niet zo Chinees).
Op dinsdag, woensdag en donderdag zijn de lessen luistervaardigheid en geschreven Chinees. Die laatste wordt voor mij vooral lastig: mijn leesvermogen loopt ver achter bij mijn spreekvaardigheid.
Mijn doel van dit semester is om de impasse te doorbreken die is ontstaan in de ontwikkeling van mijn Chinees: ik kan m'n spreken niet verder verbeteren omdat ik niet goed genoeg kan lezen: op een bepaald moment heb je geschreven taal nodig nieuwe gesproken taal te kunnen blijven begrijpen en onthouden. Het is niet mijn ambitie om goed te leren schrijven. Als je kunt lezen en spreken kun je met een computer ook prima schrijven, omdat de input-methode gebaseerd is op de uitspraak. Helaas is de toetsing bij Jiaotong volledig met de hand.
Mijn klasgenoten komen uit de hele wereld: UK, Frankrijk, Duitsland, Italie, Polen, Chile, Mexico, Peru, Panama, Chaad, Nigeria, Japan, Maleisie, Thailand, Vietnam, Korea en Hong Kong. Meer dan de helft is Aziatisch en mijn leeftijd is iets boven het gemiddelde maar niet veel. De helft van de studenten studeert full-time Chinees aan een buitenlandse universiteit. Die studenten kunnen al heel goed lezen en schrijven, maar kunnen nog nauwelijks spreken en luisteren. Dat geldt met name voor de Japanners en de Koreanen. De rest is ofwel door hun bedrijf gestuurd (Aziaten) of heeft net zoals ik periode 'break' genomen van hun carriere om verder te investeren in hun Chinees.
No comments:
Post a Comment