FEEST

Papergirl

De Chinezen zijn de grootste vervuilers ter wereld (hoewel wij Westerlingen per hoofd van de bevolking een stuk erger zijn): alles is driedubbel verpakt, zit vol drijfgassen, afval gooi je op straat en formeel wordt nergens aan afvalscheiding gedaan. Tegelijkertijd wordt iedere vuilnisbak en –belt afgestruind door talloze jutters van papier, plastic, glas, koperdraad, etc. Meestal zijn ’t oudere vrouwen die dat werk doen.

Hier is een ‘weetje’:
‘s Werelds rijkste vrouw woont in China (bron: NRC).
Deze dame uit Beijing heeft meer geld dan de koningin van de Britten of welke popster dan ook. En waar heeft ze dat geld mee verdiend? Oud papier.
Ze heet hier Paper Dragonlady (papieren keizerin) – en is een soort Chinese Donald Trump (paperboy to millionaire). Ze heeft haar fortuin verdiend met oud papier verzamelen en doorverkopen, op steeds grotere schaal en van de winst heeft ze steeds precies de goeie aandelen gekocht. En onroerend goed, natuurlijk

(Wat een raar land.)

Trip

Goed.
Even snel bijpraten over de afgelopen week.
Terug uit Hong Kong direct door naar Wuhan.
Daar ontwerp ik 6 kantoorvilla’s en een klein winkelcentrum. Die gebouwen zijn onderdeel van een masterplan (door ons bureau) dat voorziet in 600,000 m2 kantoorvloer voor het Central China Software Park. De bedoeling is dat de gebouwen gevuld worden met outsourced banen uit het Westen. Eerst nog maar zien dat Westerse bedrijven uberhaupt naar Wuhan willen komen – op dit moment doen ze vooral koolgestookte zware industrie en dus is het is de meest vervuilde stad die ooit heb gezien.
Twee dagen vergaderd en dingen opgemeten/gefotografeerd en de bouw geinspecteerd van andere gebouwen van ons bureau. Daar waren wat onverwachte dingen (zoals een totaal andere kleur dan op de tekeningen) maar voor Chinese begrippen waren ze goed bezig.

Teruggekomen op dinsdag 5 december in een huis vol pepernoten, chocolademelk, -letters, -sigaretten, taaitaai en 15 Amerikanen, Canadezen en Chinezen die nog nooit van De Sint hadden gehoord. Groot succes, iedereen is misselijk naar huis gegaan.

De afgelopen dagen bezig geweest dat winkelcentrum uit te tekenen – vlak voor de kerst gaan we daar weer presenteren. Morgen eerste deadline. Ondertussen ben ik twee vakanties aan het plannen, ’t huis aan het isoleren, kerstinkopen aan ‘t doen en ik doe m’n best een baan te krijgen bij een Australisch bureau. Mijn referentie is de vorige eigenaar van Trip, een Engelsman uit Singapore.

Trip (short for Tripod) is de kat met drie poten die sinds kort bij ons woont. Hij kwam bij ons via ’n organisatie hier in de stad die mishandelde/achergelaten honden en katten opvangt en een nieuw thuis geeft (bij expats).

Trip is geweldig, maar luidruchtig – trekt heel de dag z’n bek niet open maar ’s nachts is het 1 grote miauwmachine. Op het lijstje van Dingen-Nodig-Uit-Nederland: oordoppen.
(Doen Chinezen niet aan).

Meanwhile (to be continued)

Terug uit Hong Kong sinds zaterdagavond.

Zondagochtend tijdens ontbijt telefoontje met de boodschap dat ik maandag en dinsdag in Wuhan was.

Twee dagen gewerkt in Wuhan; een stad die 'iets' minder gezellig is dan Shanghai - meer daarover later.

Gisteravond net op tijd terug voor ons Sinterklaas-feest dat een groot succes was, met 15 man over de vloer.

Oh ja, en we hebben een kat.

(Hij heeft drie poten.)

Lightyears ahead

Mijn HK mobiele nummer is +852.6150.5722.
Ik kan voor bijna gratis naar NLse vaste nummers bellen, dus SMS me je vaste lijn en we kunnen praten.
Tot ik weer terug in de tijd ga, morgenochtend.
Wat een stad!

Hong Kong

Hong Kong is bij nader inzien toch ECHT een ander land dan China.
Ik was even vergeten hoe ontwikkeld het hier is:
Schone straten, mooie mensen die 'sorry' zeggen als ze tegen je aan botsen, rijen voor de loketten, alles in twee talen zonder spelfouten. En het is ook nog eens lekker warm.
Het is hier ook ietsje duurder allemaal.
En Chinese GSMs (uit mainland China) doen 't hier niet.

Omdat alle goedkope hotelkamers vol zaten heb ik een business suite met uitzicht op de rivier (eigenlijk de zee).

En complimentary Afternoon Tea en cocktails.
Ha!
Nu nog een paar vrienden...

...continued

De werkvergunning

Tot nu toe ben ik nog steeds 'officieel' toerist in dit land.
M'n bedrijf wilde me geen werkvergunning geven tot mijn proeftijd er officieel opzat.
Dat vond ik geen prettig idee, maar ondanks herhaaldelijk zeuren hielden ze voet bij stuk.
Nu zit mijn proeftijd erop (jeeeuh!) en heb ik een vast contract (alsof dat iets uit maakt hier) dus tijd voor de werkvergunning.

Blijkt dat de klasgenoot van de bedrijfsleidster, die op het visumkantoor werkt ineens door haar baas in de gaten wordt gehouden en dus krijgen we niet meer de gebruikelijke voorkeursbehandeling.

Dus hoor ik vanochtend dat ik over twee dagen 't land uit moet. Dus snel m'n ontwerp afronden en dan donderdagochtend heel vroeg naar Hong Kong, daar een werkvergunning aanvragen, volgende dag ophalen en zaterdagochtend terug naar huis.

The Chinese way.
Ha!
Kan ik mooi m'n Sinterklaas-inkopen in trendy Hong Kong doen!

Pot luck

Die blikjes uit de vorige post waren onderdeel van onze enorme kook-effort voor het Thanksgiving Dinner dat we zaterdag hebben gehouden. Hier de kalkoen als bewijs:


De volgende dag was de Shanghai Marathon (gezellig, met dit jaar 8000 marathon en half-marathon lopers) en hadden ons ingeschreven voor de bijbehorende 5km health-run (tien duizend deelnemers) via Sheila's bedrijf. Niet ideaal na zo'n grote maaltijd, maar wel te doen als we het grote eten en drinken aan de anderen over lieten.

Sturen ze een dag vantevoren een mailtje met de vertrektijd van de bus de volgende ochtend: twintig over vijf!

Heerlijk uitgeslapen met een bomvolle buik.
(En een kleine kater.)

What's cooking

Hoeveel Shei!a's zijn er nodig om 2 blikjes open te maken?

(hint: Shei!a weet niet hoe 't zakmes werkt)

Antwoord:

1.

(en 'n klauwhamer)

Small world

Helemaal niets mis met de expat supermarkt...

en...

en zelfs:

Bling

Dit kan alleen maar een HEEL goeie fiets zijn!

Sweet home

Vanochtend direct online gegaan en... sorry mensen, maar als je 't mij vraagt maken jullie er daar een zooitje van. Wat is dit nu weer: nog een keer Balkenende en nog meer fans voor Wilders en ineens vindt niemand de PvdA meer leuk.

Ha! Binnenkort voel ik me helemaal nergens meer thuis - ook wel weer een goede remedie tegen de heimwee.

Vanmiddag naar de Holland Day Reception van de ambassade op de Shanghai Creative Industries Fair. Kijken of er daar nog mensen op zoek zijn naar een lokale Nederlandse architect.

Voor de (architecten)vrienden, zo maak je hier een kruispunt:

V for Vendetta

En YES! blogger is weer zichtbaar vanuit China!

Nu hoef ik niet langer gebruik te maken van 1 van die stiekeme internet portals, zoals
www.anonymouse.com
Die zijn eigenlijk gemaakt zodat Duitse ambtenaren stiekem onder het werk naar porno kunnen kijken - maar heel China gebruikt ze om de andere helft van het internet te kunnen zien.

Lange leve die stiekeme Duitsers!

Miss Seiler

De afgelopen twee avonden was het ouderavond voor Sheila's klassen.
Sommige (okay: veel) van deze moderne Chinese ouders pushen hard voor goede school resultaten voor hun kids. En dus eten we deze week iedere dag 1 van de zestien peperdure Franse gebakjes die de vader van Friso had meegenomen.

(De moeder van Friso was in Amsterdam toen Friso geboren werd en de ouders hadden nog niet nagedacht over een Westerse naam. Gelukkig wist de verpleegster er raad mee - Chinezen vernoemen hun kinderen graag naar succesvolle mensen. Bijvoorbeeld leden van het koningshuis royalty).

1,300,000,000 customers

HA!
Nieuw: twee blokken van m'n werk heeft een ouder Nederlands, zeg maar gerust Hollands, echtpaar een winkeltje geopend met een oranje luifel en de woorden "Stroopwafels and Dutch Delicatessen'. En dat net nu Sinterklaas in het land is en twee blokken van waar ik werk.

Direct twee zakken pepernoten gekocht, natuurlijk om aan de collega's uit te delen. Die winkel ligt vol drop en roggebrood en chocoladeletters maar vooral bomvol met stroopwafels. Mijnheer en mevrouw hebben de ambitie om aan iedere Chinees 1 stroopwafel te verkopen "en dan zijn we binnen." Waar heb ik dat eerder gehoord?

Ze pakken 't echter grondig aan: hun oudste zoon is met een Shanghainese getrouwd, en mijnheer heeft de afgelopen paar jaar in Leiden 'op leeftijd' Chinees gestudeerd. We zullen zien... in de tussentijd heb ik toegang tot kroketten, WK-video's, pepermunt en alle stroopwafels in China!

Wild east

Laastste update was op 8 November, zag ik zojuist: alweer bijna twee weken geleden.
Het leven is hier nog steeds erg druk, eigenlijk te druk. Door de week hebben we nauwelijks tijd voor onszelf en de vrije tijd in de weekenden hebben we hard nodig.

Twee weken geleden zat ik weer in Tianjin, om te praten met de local guys; de mensen van het staats-instituut die de werktekeningen maken van mijn gebouw. Daarna de afgelopen anderhalve week getekend om de veranderingen door te voeren: het gebouw is nu aardbevingbestendig, een stuk goedkoper en makkelijk te bouwen door mensen die eigenlijk niets van bouwen af weten.

Hier is een plaatje van het 'clubhuis' van de projectontwikkelaar, waar we vergaderen en verblijven tijdens zo'n trip. Het ligt op een eilandje in een zelfgegraven meer. Hij heeft er twee, en ook nog een ranch.

Hell yes!

Speculaas!!!

Grote Broer

Blogger - deze website - is al ruim anderhalve week niet meer zichtbaar vanuit China.
Irritant, maar waarschijnlijk tijdelijk. De Partij kiest om de zoveel weken een nieuwe site die ze blokkeren om de mensen te pesten, gewoon om ons te laten zien dat ze het kunnen.
Vorige week was 't Google en nu dus Blogger.

Ik kan wel posten, maar niet kijken of het goed is gegaan - dus als 't er raar uit ziet... it wasn't me!

Chinese Medicine

Driemaaldaags een capsule en je bent weer helemaal 't mannetje!

More Bund

The Bund is waar vroeger de hoofdkantoren van de koloniale bedrijven in Shanghai zaten. Die gebouwen staan er nog steeds (mooie ouwe Europese bankgebouwen) en bovenop zitten nu nachtclubs en restaurants.

Het meest beroemde restaurant, en lange tijd het enige Westerse, is M on The Bund - daar hebben we op de laatste avond met vaderlief & Ria gegeten. Mooi uitzicht, vuurwerk op de achtergrond - en warm genoeg buiten, hoewel de dames blij waren met hun versgekochte zijden shawls.

P.R.

The Bund is de boulevard langs de rivier in het centrum van de stad - de flaneerplek van Shanghai, met aan de overkant de torens van het financial district in Pudong, aan onze kant van de rivier.

Op de foto zie je de nieuwste aanwinst, waar iedereen het over heeft (maar vooral over klaagt): iemand heeft een stel boten gebouwd met mega-TV-schermen erop die de hele dag heen en weer varen voor de neuzen van alle toeristen.

Must

Leuk, weer even officieel tourist zijn als je gasten over de vloer hebt.

Iets dat geen enkele tourist mag missen bij een bezoek deze flitsende stad:

The Bund Tourist Pedestrian Tunnel:

Ga je met een soort Efteling-wagentje via een wirwar van rookmachines, lasers, glasvezel en stroboscopen van de ene kant van de rivier naar de andere.

Slaat nergens op, maar is ontegenzeggelijk spectaculair. Welkom in Shanghai!

Would you like fries with that?

Is dit de kleinste McDonalds ooit, of wat?

Visite

Afgelopen zaterdag kwamen mijn vader en Ria (zijn vriendin) aan in Shanghai vanuit Beijing. Geweldig om bezoek te hebben - begon al meteen bij het afhalen op het vliegveld. Ze waren naar het goedkope (domestic) vliegveld gevlogen en daar zagen we dan ineens tussen de duizenden Chinese gezichten ineens bekende gezichten!

We hebben ze direct de eerste dag goed overdonderd - te beginnen met de taxirit naar huis (op zich al een soort Fata Morgana / Back to the Future belevenis). We hadden een suite voor ze geregeld in het compound-hotel. Daarna even snel het apartement laten zien en hup de stad in zolang de zon nog scheen (het is hier nog steeds T-Shirt weer). Tijd om te laten zien waarom Shanghai zoveel cooler is dan Beijing:

Naar een woonwijk plus fabriek middenin het oude centrum die is verbouwd tot hip 'designy' winkelgebied. Naar de galery/workshop waar wij al ons servies kopen, van een Chinese moderne keramiek-ontwerper (we hadden extra borden nodig nu we gasten hebben). Daarna cocktails in 1 van de meest 'happening' tenten van de stad, waar je een soort Star Trek puzzle moet oplossen om binnen te komen. Vervolgens eten in een Indonesisch Restaurant in een nachtelijk park bij een grote vijver en dan naar de boulevard aan de rivier om de knipperende regenboogwolkenkrabbers te bekijken.

En dat was nog maar de eerste dag.

NB Zodra de foto's van m'n vader opgestuurd zijn zet ik ze tussen de tekst.

Meanwhile

Afgelopen zaterdag kwamen mijn vader en Ria (zijn vriendin) aan in Shanghai vanuit Beijing.
Geweldig om bezoek te hebben - begon al meteen bij het afhalen op het vliegveld. Ze waren naar het goedkope (domestic) vliegveld gevlogen en daar zagen we dan ineens tussen de duizenden Chinese gezichten ineens bekende gezichten!

We hebben ze direct de eerste dag goed overdonderd - te beginnen met de taxirit naar huis (op zich al een soort Fata Morgana / Back to the Future belevenis). We hadden een suite voor ze geregeld in het compound-hotel. Daarna even snel het apartement laten zien en hup de stad in zolang de zon nog scheen (het is hier nog steeds T-Shirt weer). Tijd om te laten zien waarom Shanghai zoveel cooler is dan Beijing:

Naar een woonwijk plus fabriek middenin het oude centrum die is verbouwd tot hip 'designy' winkelgebied. Naar de galery/workshop waar wij al ons servies kopen, van een Chinese moderne keramiek-ontwerper (we hadden extra borden nodig nu we gasten hebben). Daarna cocktails in 1 van de meest 'happening' tenten van de stad, waar je een soort Star Trek puzzle moet oplossen om binnen te komen. Vervolgens eten in een Indonesisch Restaurant in een nachtelijk park bij een grote vijver en dan naar de boulevard aan de rivier om de knipperende regenboogwolkenkrabbers te bekijken.

En dat was nog maar de eerste dag.

NB Zodra de foto's van m'n vader opgestuurd zijn zet ik ze tussen de tekst.

Show must go on

Okay.
Daar was ik weer. Drukke week achter de rug, nog minder tijd dan normaal dus bloggen schoot er even bij in. Even de afgelopen week in een paar 'posts'.

Vorige week vrijdag met alle andere Nederlanders in Shanghai naar Theo Maassen geweest die optrad in het Paramount Theater hier midden in de stad op loopafstand van m'n werk. Ging ik heen samen met Marieke Lely (bedankt voor de foto!), een cabaret-medeplichtige uit Delft, die plotseling ook in Shanghai blijkt te zitten voor d'r afstuderen.

Een nieuw hoogtepunt van de absurde wereld die Shanghai heet met toeterende autos buiten en erdoor heen pratende Chinezen (van het personeel) naar een Brabander luisteren met carnavals liedjes en grappen over Marokkanen.

Oh, trouwens: als iemand een goed idee heeft op wie ik moet stemmen... Ik mag stemmen per internet of op het consulaat, en ik heb de stemwijzer gedaan maar dat hielp niet zo goed. Ik weet alleen dat Gonny Oudenallen niet zo'n goed idee is.

Even geduld

Sorry sorry sorry!
Ik ben je niet vergeten, maar ik heb het zo druk!
Mijn vader en Ria op bezoek en aan bloggen kom ik niet toe.
Vanaf zaterdag weer nieuws - en ik beloof mooie plaatjes.
Nog even...

Desperate Housewives

De taxis hangen altijd vol met advertenties. Veel hebben 1 of meer TVtjes in de hoofdsteunen met constant reclameboodschappen en allemaal hebben ze advertenties in hoezen achterop de stoelen hangen.

Het zijn altijd dezelfde diensten die worden aangeprezen en meestal bedoeld voor de lokale, vrouwelijke taxipassagier. Hier twee standaard voorbeelden.

Stap 1: de borstvergroting

.

Stap 2: lessen Engels

.

(en voor je het weet heb je zo'n leuke grootneus te pakken,

babietje maken: klaar! Is dit geen mooie?)

Baby steps...

Deze staat regelmatig in de krant:

Tja. Je moet ergens beginnen.
Blij dat ik geen manager ben hiero.

(Oh shit! Ben ik wel!)

In ander nieuws: vandaag met m'n blonde glimlach en m'n allochtonen-manderijn een document waar ik geen recht op heb van de politieagente gekregen zonder de 'boete' te betalen.

Zijn al die uren lessen toch nog ergens goed voor.

Visum verhaal wordt nog vervolgd...

Harde werkers die Chinezen

Zie hier Rick, de collega naast mij.
Als Chinezen ergens goed in zijn is het slapen.
Dat kunnen ze overal, te allen tijde.

Bijna iedere collega heeft een kussen op zijn (m/v) werkplek en op ieder moment ligt er altijd wel eentje ergens te tukken. Meestal voor een kwartiertje ofzo en dan weer aan het werk.
En hard aan het werk, want daar zijn ze ook goed in.

Back in town

Vakantie = super.

Nederland moet ook maar snel een tropisch eiland koloniseren (...).

Gelukkig is het hier bij ons thuis ook nog steeds 26 graden.

Het echte leven begint met een schok: m'n telefoon doet 't niet en waar is in godesnaam m'n gloednieuwe bankpas? M'n Chinese bankpas, met eindelijk het geld erop waar ik zo lang op gewacht heb, zit niet meer in m'n portemonnaie. Ik heb 'm nota bene zonder Chinees sprekende hulp via internet geblokkeerd (bedankt, Jaap!). En dan vanavond maar op internet telefoons uitzoeken; we hebben hier de meest geavanceerde telefoons ter wereld, maar ze zijn ook achterlijk duur en met de netwerken kun je voorlopig niet meer dan, eh, bellen.

Zo zonder telefoon dus eventjes een fotoloze blog, maar ik heb nog een paar oude. En ondertussen: de foto's van de vakantie staan hier:

http://www.flickr.com/photos/61438708@N00/sets

en op www.dirkandsheila.com kun je zien hoe onze buurt eruit ziet.

Feest!

Gisteren was het National Day! (Jottum! Lang Leve de Revolutie!)
Toevallig was het ook de enige dag dat Shei!a en ik tijd hadden om te gaan shoppen in het centrum. Het is vakantie deze week, vanwege het Mid-Autumn Festival. Gelukkig regende het terwijl we aan het winkelen waren: daardoor bleven veel van de mensen die voor de vakantie naar Shanghai zijn gekomen lekker binnen.

Ieder excuus wordt hier aangegrepen om veel vuurwerk af te steken en vanuit mijn kantoortoren klinkt 't nu al de hele week alsof het oorlog is. Bedrijven kopen vuurwerk voor hun personeel en ongeveer om het uur gaat er eentje los. Hier een foto vanaf het balkon.

Dit is de feestweek waarin je, traditiegetrouw, je familie gaat opzoeken om tijdens de volle maan (vrijdag) een groot feestmaal aan te richten. Volgens de krant zijn er deze week 7,5 miljoen bezoekers in Shanghai en gaan er 3 miljoen Shanghainezen op stap. Dat betekent dat er 21.500.000 mensen in de stad zijn. Gezellig!

Gelukkig horen Shei!a en ik bij de groep die er als een haas vandoor gaat.

Van dinsdag tot en met vrijdag zitten we in een niet-nadenken resort in het tropische Sanya op Hainan. 't Schijnt daar te regenen maar dat kan ons niets schelen - wij gaan cocktails drinken op 't strand ter ere van de Volle Maan en De Revolutie!

Sea food

Dit kwamen we tegen terwijl we dit weekend op zoek waren naar een zaakje waar ze nu ons nieuwe beddengoed aan het maken zijn.

Voorlopig zeg ik m'n (Nederlandse) lidmaatschap van het Wereld Natuur Fonds nog maar even niet op.

Easy rider

Misschien moeten wij ook maar een brommer kopen: ze zijn zo praktisch!

Huh?!

Ik probeer iedere keer een andere route van m'n kantoor naar Chinese les te lopen. Je komt hier steeds weer nieuwe rare dingen tegen. Zo staat er middenin een totaal Chinese wijk ineens dit ding.

Deze week hebben we Spielberg's Empire of the Sun gekocht (legaal, serieus! we hebben de hele twee euro neergelegd) over hoe de koloniale tijd in Shanghai eindigde met de Japanse bezetting in de Tweede Wereldoorlog.

Hoe meer je van deze stad begrijpt, hoe absurder het hier wordt...

Total Football

Shei!a is tegenwoordig de soccer (het is football!) coach voor de meisjes in 6th grade (11 jr).
Dit is waar ze trainen, op de High School:

Chinese Quality

These days, everything's 'made in China. '

Zelfs de Duitsers worden tegenwoordig in Shanghai geproduceerd:

Human Resources

Okay. Dus 't is iemand z'n baan om de snoepjes bij de Carrefour netjes op te stapelen.

Op & neer

Iedereen zegt dat landverhuizen gepaard gaat met 'ups' en 'downs'.

Gister was down. Heel diep down. Lang verhaal.
Is heel kleins dat mis gaat is soms al genoeg om zo'n 'down' te veroorzaken.
Gisteren leek alles in tegelijk mis te gaan.
Maar vandaag gaat 't eigenlijk wel weer.
('t Is tijd voor vakantie.)

Dinsdag en donderdag komen we altijd pas laat thuis - ik wandel dan van m'n werk (hier linksboven, 20ste verdieping) in een halfuurtje door de vroegere Franse wijk (allemaal kleine drukke straatjes) naar mijn/onze Chinese les (onderste foto, 19e verdieping). Daar ontmoet ik dan Shei!a stipt om 6 uur en dan eten we snel iets en halen koffie (!!) voordat de les begint. En dan twee uur kwaken als 'n Manderijn.

Na afloop kon ik vandaag, voor 't eerst ooit, zonder handen de taxi naar huis dirigeren.
Small step for mankind - giant leap for Miestah Durruk.

Business as usual

Het begint nu toch wel erg leuk te worden hier. De weekends waren al geweldig, maar het werk is nu ook boven verwachting. Mijn eerste Chinese business trip zit erop: een presentatie van het sportcomplex dat een projectontwikkelaar (die stiekum de overheid is) gratis (yeah right) aan de stad geeft, met als aangename bijwerking dat alle grond er omheen 100x zoveel waard wordt en hij daar lekker woongebouwen voor rijke Chinezen kan bouwen. Die woongebouwen heten allemaal Richtown en Prosperity Heights enzo.

Hoe dan ook: ik heb er 3 dagen op zitten vol vliegtuigen, pakken, dassen, 5-sterrenhotels, drankspelletjes met De Klant en m'n ontwerp is volledig goedgekeurd dus ze kunnen over twee weken (!) beginnen met bouwen (!!).

(Maar niets gaat hier in 1 keer goed, dus maandag krijg ik vast weer iets anders te horen).

Verder ziet het er daar wel behoorlijk communistisch uit: ik dacht dat er bij ons in Shanghai slechte lucht was, maar in Tianjin kunnen ze er pas echt wat van: blij dat ik daar niet woon. Dit hiernaast is een foto vanuit mijn hotelkamer op de 36ste verdieping.

Niet te begrijpen hoe ze in deze kleine stad (9 miljoen mensen) er zo'n vieze soep van maken terwijl bij ons in Shanghai (wij zijn met z'n 17 miljoenen) 't nog best uit te houden is.
Meestal.

Ter vergelijk: het uitzicht vanuit mijn kantoor:

Lekkah lekkah!

It's Mr. Squid!

Crispy and Fun!

Chinese Just In Time Management

09:00 Goeiesmorges!

09:10 Oh, trouwens, de presentatie waar je al twee weken aan werkt - die gaan we niet doen.

12:30 Eh... over die presentatie die niet door gaat: kun je vanmiddag nog naar Tianjin vliegen om 'm morgen te geven? Thanks.

Even radiostilte dus (hebben ze daar al internet?), vrijdag ben ik terug.

All aboard

Gister geen tijd om te posten: we moesten na Chinese les (tot 21 uur) plotseling naar FedEx in een loods bij het vliegveld (uurtje verderop) voor een belangrijke brief. Dus dan maar vanochtend vlak voor 't werk.

Sinds eergister is het wederom warm buiten (30+) en dat betekent dat het gezellig warm is in de toch al drukke metro. Op de echt warme dagen doen ze dit:

Om de overspannen airco een handje te helpen ze klinken ze met een kettingslot vuilnisbakken met grote blokken ijs vast aan de metro-stangen. Helpt niet echt natuurlijk, maar het geeft je toch 't gevoel dat er iets gedaan wordt.

Gelukkig is er meer dan genoeg ruimte in de spits.

It's my Party and I cry if I want to

Hebbes! Een Blog.
Welkom: leuk dat je ook van De Partij bent!

Dit is mijn eerste 'entry' en ik hou 't kort - alle verhalen over de reis hiernaartoe komen later; check zo nu en dan www.dirkandsheila.com. Ik geloof vooral in plaatjes - dus die 'post' ik vooral. Bovendien is m'n Nederlands nu al zo dat ik geen twee zinnen zonder 'n Engels woord kan zeggen.

Ik begin gewoon met vandaag: dit was het eerste dat ik zag toen ik vanochtend mijn kantoor op de 20ste verdieping in stapte:


Zo doen ze dat hier op 70 meter hoogte. En deze week is de smog niet zo erg, dus waarschijnlijk hoeft 't pas over 14 dagen opnieuw.

Mijn kantoor is middenin het leukste stuk van het centrum, ongeveer een uur vanaf waar we wonen. 's Ochtends neem ik eerst een taxi naar de metro, dan stap ik van de ene metro over op de andere en ongeveer 150,000 Chinezen later zit wandel ik in de ochtendzon naar m'n kantoortoren.

En aan 't eind van de dag nog 's maar dan omgekeerd. Tien hoeratjes voor de iPod!