About time, too

Er hangen mannen aan 'n stuk touw ons gebouw te poetsen.

(Geen zorgen: ze dragen een helm).

Billboard in Hong Kong subway

Overhead

Gezien in een NRC artikel over fietsendiefstal in het vaderland:

"Voor nieuwe fietsen is het anders. Een aanschafprijs van 700 euro is dan niet uitzonderlijk. De steeds populairdere elektrische fiets kost al gauw 2.000 euro."

Die kosten hier dus tussen de 120 en 160 euro.
Fiets kopen?

Bad feeling...

Steeds vaker zie ik in kiosken en in de metro (foto) tijdschriften die volledig gewijd zijn aan gegevens en fotos van tanks, marineschepen, gevechtsvliegtuigen en ander militaire hardware. Dit is blijkbaar een populair onderwerp voor de moderne Chinese man: heb ook al tekenaars hier op 't werk op tank-websites zien browsen.

Niet heel gezellig.
Toevoegen aan 't lijstje "Niet Teveel Over Nadenken" dan maar...

Saved by the bell

Sheila's school begint vroeg en daarom staan wij sinds een paar dagen om 6 uur op.

Zes.

Uur.

's Ochtends. Ja?

Gelukkig helpen de beesten ons opstaan: die hervatten dagelijks rond die tijd het eindeloze elkaar besluipen, achterna te zitten en te grazen nemen. Die twee houden elkaar geheel volgens plan de hele dag bezig.

.

Vandaag begonnen met sporten tussen een klein ontbijtje en de metrorit - ik heb daar nu steeds anderhalf uur voor. De meeste Chinezen sporten ook rond die tijd, dus er zijn veel andere hardlopers in de compound die tussen de tai-chi'ers en kung-fu'ers heen zigzaggen.

.

Eerste indruk: geweldig om weer te kunnen sporten en ik ga klaarwakker naar m'n werk. Maar ik heb wel een reuzenhonger tijdens de lunchpauze. Gelukkig geven ze je altijd veels te veel bij de Chinees.

Meanwhile

Zo.
Ik ben begonnen - eindelijk - mijn weblog en onze internet-fotoalbums bij te werken. Er staat al heel wat online, maar de komende dagen komt daar nog meer bij: hou 't in de gaten...

The new place

Op de sattelietfoto hierboven kun je zien waar in de stad ons nieuwe huis is (linksonder): vlakbij een metrohalte en naast Century Park - het grote, nieuwe, centrale park van Shanghai; een soort Central Park zeg maar. Een heel goede locatie. Shei!a's school is bij ons in de straat (handig, want ze begint om half acht 's ochtends). Hier zijn wat plaatjes van onze compound:

Zo ziet dat er bij ons uit: grote witte woongebouwen met een aantal balkons in felle kleuren en tussen de gebouwen golft allerlei groen met paviljoentjes, beekjes, fonteinen en zelfs een grote waterval.

Dit is de voetgangers-ingang, hier moet je doorheen als je met de metro komt - zoals ik elke dag... Shei!a gaat naar haar werk op de fiets vanuit de kelder, of soms met een taxi als 't erg warm is.
In de meeste compounds staat een clubhouse, dit is de onze. Hij is pas over drie maanden af, als je de property management moet geloven, maar dan zitten er een fitness-club, zwembad, squashbanen en 'n cafe-restaurant in.Op de voorgrond hieronder een overdadig aanwezige en totaal onnodige security guards. Er werkt een klein legertje mensen in het complex: schoonmakers, glazen-/gevelwassers, tuinmannen, electriciens, loodgieters en vuilnis-ophalers. Die laatsten zorgen ervoor dat je je vuilniszak alleen naast je voordeur hoeft te zetten (op ieder moment van de dag en ook als je op de twintigste woont).Sommige van de gebouwen zijn best hoog: 20 verdiepingen, hoewel dat voor moderne Chinese normen aan de lage kant is. Standaard is rond de dertig verdiepingen. Wij wonen in een kleintje van 12 verdiepingen op de zesde. Als je aan de achterkant op het balkon staat zie je dit - in de verte kun je de tennisbanen zien en, aan de andere kant van de straat - de apartementgebouwen van de Japanse school in aanbouw:

Hieronder is het uitzicht aan de zuidkant (voorkant) van 't apartement - vanuit de slaapkamer.

En als je op het balkon aan de zuidkant staat (of in de woonkamer) dan is dit het uitzicht: je ziet nog net de hoek van Century Park (linksboven in de foto):

Op www.dirkandsheila.com zet ik dit weekend nog wat meer (satelliet)foto's waarop je ook kunt zien waar we werken enzo.

En net als bij het vorige apartement geldt: als je wilt weten hoe ons apartement er van binnen uit ziet, zul je toch echt een keer op bezoek moeten komen... (maar er staan interieurfoto's van ons oude appartement als je naar beneden scrollt).

Check it out

Gister kwam iemand uitleggen hoe onze intercom werkt: je kunt er de deur mee open doen natuurlijk en zien wie er op visitie komt. Maar, blijkt, als je op het groene knopje drukt komt er een taxi voorrijden! En de rode knop (we hebben er ook een in de slaapkamer): als je daarop drukt komen de security guards onmiddelijk naar je apartement rennen om 'n inbreker in elkaar te slaan of een peuter uit 't doucheputje te trekken.

De taxi knop werkt uitstekend. De SOS knop hebben we nog niet getest.

Yangshuo

Dit moet haast wel een van de raarste landschappen ter wereld zijn.

Het plaatsje Yangshuo ligt middenin het meest surrealistische gebergte in China - het karstgebergte in Guangxi province. Overal waar je kijkt rijzen pieken onder de raarste hoeken uit de vlakte tegen een grillige horizon. Het ziet er allemaal erg goed uit. Middendoor dit gebied stroomt een brede rivier, de Li, die de stadjes en plaatsen in deze regio met elkaar verbind. Er is nog niet veel verharde weg, maar daar wordt uiteraard hard aan gewerkt.

De beste manier om het landschap te ervaren en 't gebied te verkennen is per fiets. Eindelijk weer eens een paar dagen fietsen!

Hoewel ik een kaart had gekocht en net deed alsof ik de taal heel goed spreek besloten we toch maar om de fietstocht met een gids te doen, op de foto hieronder fietst ze voorop. Eerst een flink eind fietsen door landweggetjes en karrepaden tussen de rijstvelden en door kleine dorpjes. Vervolgens met fietsen en al op twee persoons-bamboevlotten de rivier afzakken tot een beroemde berg-met-een-gat-erin. Dan voor de bikkels (Ikzelf, Koen, Carlijn) met 40 graden celcius de berg op klimmen en van 't uitzicht genieten (en de hoogtevrees negeren).

Wat een opluchting om een paar dagen in zo'n groene omgeving door te brengen met zoveel frisse lucht en vrije tijd.De andere, ontspannen, manier om het landschap te beleven is drijvend op een bamboe-vlot (of boot) op de rivier. Hieronder een foto vanaf het terras van 't hotel:

Dat is nog eens ouderwets comfortabel kolonialistisch reizen:En als 't saai wordt pak je een van de Chinese supersoakers (soort fietspompen zonder slang) die je voor 30 ct gekocht hebt. Op de foto hieronder neem ik een Chinees goed te grazen - hij begon uiteraard - in de beginfase van wat al snel "de Chinezen tegen de buitenlanders" werd.

De Chinezen wonnen (zij waren met meer).

Echt overal waar je je camera op richt levert een mooie foto op - hieronder een plaatje terwijl ik steentjes aan kaatsen ergens op een plas.

Dit is het mooiste stuk China waar ik tot nu toe ben geweest. Vanaf nu ga ik iedereen aanraden om, als ze naar hiernaartoe komen, ook door te reizen naar dit gebied. Het eten is er geweldig (heet!), de mensen heel vriendelijk, het is nog niet over-ontwikkeld en het landschap is prachtig. En ik maar denken dat die landschappen aan de wand bij de afhaalchinees door de schilder verzonnen waren...

meer foto's vanaf zondag op www.dirkandsheila.com

Rendezvous

De zondag na Nanjing kwamen broer Jaap en zijn vriendin Carlijn aan. Vanuit Shanghai zouden wij met z'n allen (drie broers en twee vriendinnen) naar Guilin, Guangxi Province vliegen en dan met een busje 2 uur door naar het prachtige Yangshuo waar we in een hotel mijn vader in zijn vriendin zouden ontmoeten.

Al met al een zware reisdag voor Jaap en Carlijn met hun verse jetlag, vooral omdat wij ook nog eens een druk programma hadden gepland voor de paar uur op de grond in Shanghai: ons nieuwe appartement/compound bekijken, "Nederlandse zomer" kleding omwisselen voor echte (tropische) zomer outfits, uitgebreid zondag-ochtend ontbijten in een leuk restaurant en dan via een korte rondrit door de stad richting het andere vliegveld voor de binnenlandse vlucht richting 't zuiden.

En jawel hoor: na een behoorlijk lange zondag, een stoffige taxirit door een onvoorstelbaar landschap vol waterbuffels en driehoekige-sto-hoeden met Chinezen eronder kwamen we aan in het kleine hotelletje op de berg boven de Li-rivier ten noorden van Yangshuo waar pa en Ria al onder de parasol aan tafel zaten - precies op tijd voor het avondeten!

Hottest place in China

Met Koen op bezoek hebben we eindelijk weer eens een weekend-tripje naar een bestemming "in de buurt" ondernomen, dit keer twee dagen in Nanjing. Twee en half uur met de gloednieuwe kogeltrein vanuit Shanghai.

Nanjing was een tijdje de hoofdstad (twee keer zelfs) en staat vol met historische gebouwen, pleinen en tuinen. De stad ligt idyllisch tussen een meer en een berg (natuurpark), maar 't is een van China's boomtowns dus vol met stof en drukte en bovendien een van de drie Chinese furnaces (ovens): de steden die bekend staan om hun snikhete klimaat.

Koen daalt de berg af richting het smoggy stadcentrum

Wij dachten dat 't in Shanghai warm was, maar het was pas echt schandalig heet in Nanjing (landklimaat). Dus wij tegen alle logica in precies rond het middaguur de berg naast de stad op, met een paar flessen water voor de wandeling naar beneden. Die flessen waren in een half uurtje en gelukkig besloten we na 100 meter bergpad dat we echt niet op eigen kracht naar de stad gingen afdalen.

supermodel-looks tijdens het waterfietsen op een meer

's Avonds is er in Nanjing veel meer te doen dan in Shanghai (vast omdat de temperatuur dan iets redelijker is). Nanjing is een kanaal-stad en je kunt er met verlichte, en goddank airconditioned, bootjes door de grachten varen waar alles versierd is met neon, kerstlampjes, lasers en gekleurde bouwlampen. Prachting!!!

Drijvende Chinese opera-voorstelling op een vijver in 't oude centrum.

meer Nanjing foto's op http://flickr.com/photos/61438708@N00/sets/

Remember our 1st place in Shanghai?

Voor degenen die benieuwd waren hoe ons eerste appartement er hier uit zag, eindelijk wat interieur foto's - gemaakt vlak voordat we, met Koen's hulp, de boel inpakten voor de verhuizing (foto's van de compound staan nog steeds op www.dirkandsheila.com). We hebben er heel wat energie, tijd en geld in gestopt om van het lelijke Chinese casco een beetje acceptabele woning te maken, maar vergeleken met ons nieuwe apartement blijft 't wel een beetje eenvoudig:

Dit is waar je binnen komt, met de voordeur en de kapstok.

Op de voorgrond de eettafel en de deur naar de keuken:

Als je die deur bij de eettafel door gaat, kom je in de keuken:

Op de foto boven zie je al een stukje van de woonkamer.

Dit is de woonkamer, met onze te kleine boekenkasten en een

grote foto van de beroemde Amsterdamse held Artis de Partis

De rest van de woonkamer ziet er zo uit, met links

in beeld de deuren slaapkamer, badkamer en werkkamer:

Hier een blik in de lelijke badkamer:

In de werkkamer / tweede slaapkamer zit alles al in verhuisdozen:En dan, als laatste onze slaapkamer:

Hier de hele boel uit elkaar geschroeft en in dozen. Een groep van vijf Chinese supersterke verhuizers heeft het hele zaakje in 2 uur van het ene appartement naar het andere over gezet. Met een koelkast, wasmachine of drie dozen boeken (die groene op de foto) op de rug vier trappen af. En dat in 'n temperatuur van 37 graden...

Surpriiiiise...!!

Mr. K.:

2 m., blauwe ogen, hoogblond, lichte huid

Shanghai International Male Supermodel (ambiturner)

.

Kom ik nietsvermoedend een paar dagen voor de verhuizing ons lege nieuwe appartement binnen lopen - komt K O E N ineens de kamer in gewandeld!!! Blijkbaar wisten al mijn vrienden via Shei!a al maanden dat mijn broer als verassing langs zou komen, twee weken eerder dan afgesproken.

.

Echt fantastisch - en heel grappig om mee te maken zo'n grote verassing. Grappig om te zien ook blijkbaar, want ik kon alleen maar "Nee, nee... NEE... nee!! Wat...? Hoe... Nee..." zeggen, terwijl ik langzaam achteruit wegliep als reactie op K o e n 's plotselinge verschijning.

.

Uiteindelijk is ie bijna drie weken gebleven en heeft ons uitgebreid geholpen met de verhuizing en het inrichten van onze nieuwe stek. En ondertussen half Shanghai leeggekocht, zich pakken laten aanmeten, met honderd Chinezen op de foto gegaan, zich in laten schrijven bij een modellenbureau (!) en contacten gelegd voor deze winter, want dan komt ie hier een half jaar stage lopen...

.

Gelukkig zat Shei!a nog in de staart van haar lange leraren-vakantie, dus ondernam ze 's middags vanalles met K o e n. Of ze deden juist de hele dag niets anders dan naar onze grote nieuwe plasma TV staren totdat de hardwerkende ik 's avonds weer thuis kwam:

.K o e n en Shei!a willen eten en aandacht na alweer zo'n zware vakantiedag

Shanghai is SO hot right now

Marieke vermaakt zich in vakantieland China

-

In dezelfde week als Katherine en John: nog twee logees - Marieke en Yvon, uit mijn oude studentenhuis, die op kosten van nietsvermoedende KLM passagiers een paar weken in China kwamen kijken!

aanpassen aan China is geen probleem voor Yvon

(zijn dat een flesje Evian en een Starbucks koffiebeker?)

-

Echt heel erg leuk om ons leventje en Shanghai te kunnen laten zien aan twee zulke goede vrienden (m/v). Goede timing ook: Shei!a en ik hadden net een appartement gevonden waar we de week daarop naartoe zouden verhuizen - dat ging zelfs makkelijker dan we dachten: meestal gaat alles in China eerst minstens 1 keer mis voordat 't goed (genoeg) gaat.

.

En jawel hoor: op de tweede dag dat de dames in Shanghai zijn belt de huisbaas dat ie bij nader inzien toch niet akkoord gaat en meer geld wil. Gelukkig zijn Yvo en Marieke nogal low-maintainance: we hebben een chauffeur gebelt en ze 'n dag 't platteland in gestuurd en tegen de tijd dat ze terug waren hadden we al een nieuwe (betere) woning gevonden.

.

Yvon en Marieke: het was zo gezellig met jullie over de vloer!

Wanneer komen jullie weer?

New York in the house

De eerste van onze zomergasten was Sheila's vriendin Katherine (met vriend John) uit New York - hier aan de keukentafel. Ze bezig met een langere reis door China en bleven een aantal dagen bij ons in Shanghai - super gezellig natuurlijk!

Ze waren niet de enige van onze vriendenkring die dit jaar voor China als vakantiebestemming kozen: we hebben uiteindelijk zes weken achter elkaar mensen over de vloer gehad, soms dag en nacht en soms sliepen ze in een hotel of een leeg appartement van vrienden.

.

Het blijft leuk om te zien hoe mensen op deze stad reageren als ze hier voor 't eerst zijn! En iedereen vertelt ons bij vertrek dat ze ineens compleet begrijpen waarom wij hier wonen. (Dat betekent dus dat ze eerst dachten: wat zoeken die lui daar in godesnaam?!)

Clever

Great advice

Alleen jammer dat er geen telefoonnummer bij staat...

Orange Alert

Het is officieel 'Alarmfase Oranje' in Shanghai. Bij gebrek aan terroristen gebruiken ze die term hier voor 't weer. Dat betekent extra veel mensen met zonnesteken naar het ziekenhuis en een mogelijk tekort aan water. En kans dat in delen van de stad het electriciteitsnet 't begeeft onder de last van alle airco's (wij maken ons geen zorgen: ze doen vast de armste wijken eerst - oe! zei ik dat hardop?).