Zo ziet dat er bij ons uit: grote witte woongebouwen met een aantal balkons in felle kleuren en tussen de gebouwen golft allerlei groen met paviljoentjes, beekjes, fonteinen en zelfs een grote waterval.
Dit is de voetgangers-ingang, hier moet je doorheen als je met de metro komt - zoals ik elke dag... Shei!a gaat naar haar werk op de fiets vanuit de kelder, of soms met een taxi als 't erg warm is.
In de meeste compounds staat een clubhouse, dit is de onze. Hij is pas over drie maanden af, als je de property management moet geloven, maar dan zitten er een fitness-club, zwembad, squashbanen en 'n cafe-restaurant in.Op de voorgrond hieronder een overdadig aanwezige en totaal onnodige security guards. Er werkt een klein legertje mensen in het complex: schoonmakers, glazen-/gevelwassers, tuinmannen, electriciens, loodgieters en vuilnis-ophalers. Die laatsten zorgen ervoor dat je je vuilniszak alleen naast je voordeur hoeft te zetten (op ieder moment van de dag en ook als je op de twintigste woont).Sommige van de gebouwen zijn best hoog: 20 verdiepingen, hoewel dat voor moderne Chinese normen aan de lage kant is. Standaard is rond de dertig verdiepingen. Wij wonen in een kleintje van 12 verdiepingen op de zesde. Als je aan de achterkant op het balkon staat zie je dit - in de verte kun je de tennisbanen zien en, aan de andere kant van de straat - de apartementgebouwen van de Japanse school in aanbouw:
Hieronder is het uitzicht aan de zuidkant (voorkant) van 't apartement - vanuit de slaapkamer.
Op www.dirkandsheila.com zet ik dit weekend nog wat meer (satelliet)foto's waarop je ook kunt zien waar we werken enzo.
En net als bij het vorige apartement geldt: als je wilt weten hoe ons apartement er van binnen uit ziet, zul je toch echt een keer op bezoek moeten komen... (maar er staan interieurfoto's van ons oude appartement als je naar beneden scrollt).
No comments:
Post a Comment